-
1 broń
- ni; fweapon; ( zbiorowo) arms (pl), (przen: środek) weaponbroń atomowa/chemiczna — nuclear/chemical weapons (pl)
broń palna — firearms (pl)
* * *f.1. (= narzędzie walki) weapon; (= często = broń palna) gun, firearm; ( zbiorowo) weapons, weaponry, arms; broń myśliwska hunting rifle l. rifles; broń przeciwpancerna anti-tank weapon l. gun; broń przeciwlotnicza anti-aircraft weapon l. gun; broń ręczna handgun; broń artyleryjska artillery piece, field gun, cannon; broń małokalibrowa small-caliber weapon; broń obosieczna double-edged sword; chwytać za broń take up arms; nosić broń carry arms; złożyć broń lay down (one's) arms; naładować broń load a gun; kaliber broni the caliber of a gun; wystąpić z bronią w ręku offer armed resistance; broń biała hand weapons; broń sieczna cutting weapon; broń palna firearm(s); broń automatyczna automatic weapon; broń krótka handgun; broń konwencjonalna conventional weapon; broń masowej zagłady weapon of mass destruction; broń biologiczna biological weapon; broń chemiczna chemical weapon; broń jądrowa l. nuklearna l. atomowa atomic l. nuclear weapon; broń termojądrowa thermonuclear weapon; zawieszenie broni armistice, truce; do nogi broń! order arms!; prezentuj broń! present arms!; bagnet na broń! fix bayonets!; towarzysze broni brothers in arms; wezwanie do broni call to arms; być pod bronią be mobilised; bez broni unarmed; prowadzić/trzymać kogoś pod bronią lead/keep sb at gunpoint; dać komuś broń do ręki przen. play into sb's hands; wytrącić komuś broń z ręki przen. take the wind out of sb's sails; pobić l. pokonać kogoś jego własną bronią przen. beat sb at his own game.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > broń
-
2 bro|ń
f sgt 1. (do ataku, obrony, zabijania) weapon; (zbiorowo) arms- z bronią w ręku armed- bez broni unarmed- skrzyżować broń to cross swords- magazyn broni an arsenal- wydać komuś broń to issue weapons to sb- załadować broń to load a weapon; (po strzale) to reload (a weapon)- chwycić za broń to take up arms- składać broń to lay down one’s arms- stać z bronią u nogi to be armed and ready- wytrącić komuś broń z ręki pot. to leave sb without a leg to stand on- zawieszenie broni a ceasefire, a truce- rzuć broń! throw down your weapon!- na ramię broń! shoulder arms!- prezentuj broń! present arms!2. (formacja) arm 3. przen. weapon przen.- kłamstwo to niebezpieczna broń lies are a dangerous weapon- □ broń bakteriologiczna bacteriological weapons- broń biała cold steel- broń długa machine gun- broń krótka small arms- broń masowego rażenia a. masowej zagłady weapons of mass destructionThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > bro|ń
-
3 napad
( agresja) assault; (choroby, szału, śmiechu) fitnapad z bronią w ręku — PRAWO armed lub aggravated assault
* * *mi1. (= napaść) attack, assault; napad rabunkowy robbery, mugging; napad zbrojny armed assault l. robbery; dokonać napadu na kogoś/coś make an assault on sb/sth; ( w celach rabunkowych) rob sb/sth.2. (= atak choroby, gwałtowna reakcja) fit, seizure, attack, paroxysm; napad kaszlu fit of coughing; napad padaczki pat. epileptic seizure, attack of epilepsy; dostać napadu śmiechu go into a fit of laughter l. of (the) giggles; w napadzie wściekłości/szału in a fit of rage/fury.3. sport forward offense l. line.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > napad
-
4 napa|d
m (G napadu) 1. (napaść) assault- napad bandycki criminal assault- napad rabunkowy robbery, hold-up- napad z bronią w ręku armed robbery- napad zbrojny a military attack, an armed attack- napad na bank/pociąg bank/train robbery- bandycki napad na kobietę mugging of a woman2. (wystąpienie słowne) verbal assault a. attack- mówca bronił się przed napadami dyskutantów the speaker defended himself against attacks from his interlocutors3. (przypływ emocji) pot. burst, surge- napad pracowitości a burst of energy- napad zwątpienia a surge of despair- napad złości a tantrum, an outburst of anger- napad zazdrości a fit of jealousy- napad płaczu a fit of crying4. (choroby) fit, attack- napad kaszlu a fit of coughing, a coughing fit- napad grypy a bout of flu- napad padaczki an epileptic seizure- napad bólu a spasm of pain- napad paniki a panic attack- napad depresji a bout of depression- dostać napadu histerii to go into hysterics5. Sport. (ofensywa) attack- grał w napadzie he played in the attack, he was a forwardThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > napa|d
-
5 notowan|y
Ⅰ pp notować Ⅱ adj. 1. (w rejestrze policyjnym) having a (criminal) record- był notowany za napad z bronią w ręku he has a record for armed assault- nie był notowany he has no (criminal) record2. (oceniany) ranked- wysoko notowany przemysł a top-ranking industry- był wysoko notowany w kręgach filmowych he was ranked high in the film worldThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > notowan|y
-
6 napad
\napad na kogoś/coś Überfall m auf jdn/etw\napad z bronią w ręku bewaffneter Überfall
См. также в других словарях:
stać pod bronią — {{/stl 13}}{{stl 7}} być przygotowanym do walki z bronią w ręku : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przez całą noc żołnierze stali pod bronią. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
broń — ż V, DCMs. broni; lm M. bronie, D. broni 1. zwykle blm «narzędzie walki, każda rzecz służąca do obrony własnej lub do rażenia nieprzyjaciela; oręż» Broń myśliwska, sportowa, wojskowa. Broń przeciwlotnicza, przeciwpancerna. Broń ręczna,… … Słownik języka polskiego
bronić — ndk VIa, bronićnię, bronićnisz, broń, bronićnił, bronićniony 1. «odpierać atak, napaść, ochraniać czynnie, zwykle z bronią w ręku» Bronić mężnie, zaciekle, zajadle, z narażeniem życia. Bronić kogoś własną piersią. Bronić fortecy, miasta, kraju,… … Słownik języka polskiego
przelewki — (To) nie przelewki «powiedzenie oznaczające, że to sprawa poważna, nie można jej bagatelizować»: (...) prokurator zażąda dla was po dziesięć lat albo więcej. Napad z bronią w ręku to nie przelewki. M. Bielecki, Dziewczyna … Słownik frazeologiczny
napaść — I ż V, DCMs. napaśćści; lm M. napaśćści 1. «napadnięcie, zwykle zbrojne, na kogoś albo na coś, zaatakowanie kogoś, zwykle znienacka, podstępnie, w celu obrabowania, pobicia itp.» Napaść zbrojna. Napaść nieprzyjaciela na kraj. Odeprzeć, wstrzymać… … Słownik języka polskiego
obrona — ż IV, CMs. obronanie zwykle blm 1. «odpieranie napaści, zwykle z bronią w ręku; bronienie kogoś lub czegoś albo bronienie się» Obrona miasta. Stawać, występować, zginąć w obronie kogoś lub czegoś. Oddać życie w obronie ojczyzny. 2. «ten kto broni … Słownik języka polskiego
obronić — dk VIa, obronićnię, obronićnisz, obroń, obronićnił, obronićniony 1. «odeprzeć atak kogoś lub czegoś, zwykle z bronią w ręku» Obronić miasto, wieś. Obronić ludność przed wrogiem. Obronić kobietę przed napaścią. 2. «ująć się, wstawić się za kimś,… … Słownik języka polskiego
ubezpieczać — ndk I, ubezpieczaćam, ubezpieczaćasz, ubezpieczaćają, ubezpieczaćaj, ubezpieczaćał, ubezpieczaćany ubezpieczyć dk VIb, ubezpieczaćczę, ubezpieczaćczysz, ubezpieczaćpiecz, ubezpieczaćczył, ubezpieczaćczony 1. «zawierać umowę z odpowiednią… … Słownik języka polskiego
walczyć — ndk VIb, walczyćczę, walczyćczysz, walcz, walczyćczył 1. «toczyć walkę, brać udział w walce, w bitwie, w wojnie; bić się» Walczyć dzielnie, mężnie, bohatersko, zaciekle, zażarcie. Walczyć jak lew. Walczyć do końca, do upadłego, do ostatniego tchu … Słownik języka polskiego
zamachowiec — m II, DB. zamachowiecwca; lm M. zamachowiecwcy, DB. zamachowiecwców «ten, kto dokonuje (dokonał) zamachu na kogoś lub na coś» Schwytać zamachowca z bronią w ręku … Słownik języka polskiego
zbrojnie — «z bronią w ręku; walcząc, prowadząc wojnę» Wystąpić zbrojnie przeciw komuś, przeciwko czemuś … Słownik języka polskiego
